A. Christie "Tajemnicza historia w Styles"

  

Autor: Agatha Christie
Tytuł oryginalny: The mysterious affair at Styles
Język oryginalny: angielski
Tłumacz: Tadeusz Jan Dehnel
Kategoria: literatura piękna
Gatunek: powieść kryminalna
Forma: powieść
Rok pierwszego wydania: 1920
Rok pierwszego wydania polskiego: 1966
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Stron: 158 

Ocena: 5/6

  

  

Z okładki:

"Klasyczny kryminał, w którym pojawia się po raz pierwszy genialny mały Belg, Herkules Poirot. Właścicielka rezydencji Styles Court umiera otruta. Podejrzenie pada oczywiście na jej młodszego o dwadzieścia lat męża. Czy takie rozwiązanie nie jest jednak zbyt proste? 

- A widzisz, widzisz! - woła Poirot. - Nie warto szukać dowodów rzeczowych. Własny rozum powinien wystarczyć. Ale człowiek się cieszy, kiedy znajdzie potwierdzenie swoich domysłów. Ach, mon ami! Czuję się jak odrodzony. Tańczę! Skaczę! 

[Prószyński i S-ka, 2001]" 

  

"Tajemnicza historia w Styles" jest pierwszą książką napisaną przez Agathę Christie. I moim zdaniem jak na debiut jest to bardzo udana powieść!  

Jedynym minusem (a raczej minusikiem) jest dla mnie to, że Poirot często dostawał nagle olśnienia i nie podawano przyczyny tego jego odkrycia. To jest jedyna rzecz, która w książce mi nie się nie spodobała. Poza tym - bez zarzutu! 

Bardzo przypadł mi do gustu lekko zabawny styl opisujący Herkulesa Poirota i jego zwyczaje. Pozwolę sobie zacytować pewien fragment który niezwykle mnie rozbawił.  

"Niemal jednocześnie stanęła w drzwiach Mary Cavendish.
- Co się stało? Pan Poirot minął mnie galopem, krzycząc: "Garaż! Na miłość boską, madame! Gdzie jest garaż?" No i nim zdążyłam odpowiedzieć, wybiegł na ulicę.
Wyjrzałem przez okno. Istotnie, mały Belg cwałował środkiem jezdni. Był bez kapelusza, mówił coś do siebie, zawzięcie gestykulował. Bezradnie rozłożyłem ręce.
- Zatrzyma go pierwszy policjant - westchnąłem. - Aha! Już! Przepadł. Zniknął za rogiem ulicy."  

O ile do tej pory moje odczucia względem belgijskiego detektywa były dość niejasne, tak dzisiaj mogę powiedzieć z ręką na sercu: "Uwielbiam go!". Jest niezwykle zabawny i sympatyczny. Fakt, ma pewne negatywne cechy - jest przemądrzały i uważa siebie za nie wiadomo kogo. Ale i tak go lubię. Więc teraz panna Marple schodzi na drugie miejsce. 

   

Ogółem: 5/6

  

PS. Wiem, że książek nie ocenia się po okładce, ale oprawa mojej książki (zdjęcie na górze wpisu) nie podoba mi się. Zdjęcie moim zdaniem jest za bardzo nowoczesne i niezbyt pasuje do tematyki. 

Za to bardzo podoba mi się okładka tej książki z Wydawnictwa Dolnośląskiego (zdjęcie obok). Jest genialna! Wspaniale pasuje do fabuły i po okładce widać, że to kryminał. Bo gdybym nie wiedziała, kim jest Agatha Christie i spojrzała na zdjęcie z "mojej" książki to byłabym pewna, że to powieść obyczajowa.  

Ogólnie uwielbiam okładki książek Christie z Wydawnictwa Dolnośląskiego. Są bardzo klimatycznie i odpowiadają w pełni fabule. No i dużą zaletą jest fakt, że książki są małych rozmiarów, dzięki czemu zmieszczą się do każdej torebki czy plecaka.

No i są tanie. W Empiku jedna taka książka kosztuje około 15 złotych.

Muszę kiedyś poświęcić osobny wpis na okładki z Wydawnictwa Dolnośląskiego.